Ben hep buradaydım
[DEM-İ MEVLEVÎ]
Sâkî âmed ki herîfâne bede
Goftem înek be gerû destârem
Ğalatem ser bestân lîk demî
Mededem deh kaderî hoşyârem
Ân cihân-ı pinhân râ be-nümâ
Ki în cihân râ be adem inkârem
Sâkî geldi de:
– Payına düşeni dostça ver, dedi
– İşte sarığım; al rehin olarak, dedim.
Hayır, hayır dedim, yanlış söyledim…
Başımı al gitsin;
Fakat henüz dur, birazcık aklım başımda.
O cihân-ı pinhânı göster bana bekâsıyla
Zira ki bu cihânı inkârdayım fenâsıyla
[Cenâb-ı Mevlevî’den]
~
Yokluk, aynanın sırrıdır.
Ayna kırıldığında, yokluk gülümser ve der ki:
‘Ben hep buradaydım’
~