Niyazı Bırakma!…

[DEM-i MEVLEVÎ]

~
Sitâre-var be-engüşt-hâ nemûdendet
Çü afitab künûn nâmüşâr ta’yinî

Yıldız gibi parmakla gösterirlerdi seni; fakat şimdi güneş gibisin, gösterilmeye ihtiyacın yok.

Eger-çi der-hûr nâzî niyâz râ me-güzâr…

Gerçi nazlanmak hakkındır, fakat gene de niyazı bırakma

Hamuş be sûre-i İKRÂ besî amel kerdi
Ez gışr-ı harf güzer kôn künûn ki VE’T-TÎN

Sus, “İkrâ” suresine çok uydun; fakat şimdi “Ve’t tiyn” suresi kesildin, artık harf kabuğunu bırak.
[Divan-ı Aşk’tan]

Gerçi meyve ham oldukça kabuğun içinde kalması iyidir amma ömrü vefâ etmeyip ham meyvayı koparınca dalından…

Kabuğu çatlamayan bir insan tohumu
Diri diri gömülen kız çocuğu bu mu?

~

https://x.com/benolanben