YÂ HAZRET-İ MEVLÂNÂ – Halil GÖKKAYA

CELİL (Halil GÖKKAYA)

Dağ-taş Hakk’ı zikrediyor,
Taşlar Mevlevî Mevlevî…
Cıvıl cıvıl bak ne diyor,
Kuşlar Mevlevî Mevlevî…

Mekke yürek, Medine can,
Konya, âşıklara mekân!
Allah korkusuyla akan,
Yaşlar Mevlevî Mevlevî…

Her beyitte gül açarmış,
Mesnevî dört yanı sarmış!
Alınlar secdeye varmış,
Başlar Mevlevî Mevlevî…

Gelince Aralık ayı,
Demlenir dostluğun çayı…
O dervişler şu dünyayı,
Boşlar Mevlevî Mevlevî…

Vuslata erse gerçekler,
Mevlânâ kapıda bekler,
Bu sofradaki ekmekler,
Aşlar Mevlevî Mevlevî…

Şol kutuplar birer durak,
Kur’ân-Hadis son sığınak!
Tekbir yüklü bir sağanak,
Başlar Mevlevî Mevlevî…

Celil «ney»e bir kulak ver,
Tennûreler nûra değer!
Yeşil kubbe ihram giyer,
Kışlar Mevlevî Mevlevî…