NEY

NEY

Dökülür Ney’in kalbinden,

Bir hüzzam ki, yürek titrer.

Ufka açılan geceden,

Sabaha bir müjde gider…

Seste vuslat heyecanı,

Nefeste bir ak çırpınış,

Raks kucaklarken zamanı,

Biter umutsuz aldanış…

Kendini söyleme Neyim,

Gel, biraz da beni anlat.

Aşk Burakına bineyim,

Beni de o sızına kat…

Huzur çilende gizlidir,

Nefes nefes erdim ona.

Artık kamış ot değildir,

Şeb-i Arus’tan bu yana!..

MUHSİN İLYAS SUBAŞI