[SON NEFESTE NE LÂZIM]

Yolda yoldaş bellediğim Mısrî Dedemin bir nefesi ile uyandım:

Hızr ile hem-râh olan kes eylemez çün ü çerâ

“Hızır ile yoldaş olan kimse nasıl ve niçin itirâzından, merâkından, hâsılı suâlden berî ve arîdir” diye güncel Türkçe olarak okunabilir.

Hem-râhı Hızır (şimdi ve burada hazır) olan, varlık (Allah ayrı kul ayrı zannı, benlik perdesi) gemisini delip yaramaz nefs çocuğunu katl ve duvarı tâmir edip beşerîyet elbîsesinden soyunduktan sonra benlik duvarını tâmir ve “Allah ile vâr” olunduğunu tam idrâk ettiğinden teslîmiyet-i tamm gösterendir.
[Hikâyenin zâhiri Kehf:60-83]

Seyrinde ona buna itiraz etmeyen murâdınâ nâil olur. Hüviyetin işlediği hadîsâta şikâyeti, inkârı, red ve itirâzı bitmeyen vuslattan mahrûm olur.

Oltasına yakalandığım keyword (anahtar kelime) Farsça, hem- eki ve râh “yol” ile hem-râh: Yol arkadaşı, yoldaş

Kadîm kültürümüzde birlikte tek ve bütün görünen karı-koca çiftinin her bireri için bu manâda refîk-refîka kullanılır. Cümle içinde kullanalım: “Refîkim Ali Bey” ve “Refîkam Fâtıma Hanım”

Farsça’da, yanımızdan ayırmadığımız doğal! uzantımız, “cep telefonu” için de hem-râh kelimesini kullanabiliyoruz:
تلفن همراه

Gelelim işaretleri aslından okumaya yâni helva yapmaya: Varlığın sevincinin son sözleri, tam da kelime-i şehâdet’in canlı hâli:

İlâ refîki’l alâ
Alâ refîk’e (En yüce yoldaşa) doğru…

Andreas Tietze’nin sözlüğüne göre Emrâh ve Emre isimleri “yoldaş, refik” anlamındaki Farsça “hem-râh” kelimesinden baştaki h sesinin düşmesiyle ortaya çıkmış.

Yunus Emre dilinden ne dökülmüş:

Gül bülbülün ormanı
Ver derdime dermanı
Son nefeste îmândan
Bizleri de mahrûm eyleme

Son nefeste ne lazım?
İlk nefesi kimden aldıysan, her nefes içine dolan ne ise gene O lâzım…

Nasıldı o nefesin sonu:

Yûnus bu nefsinden
Temennîsi bu senden
Arş’ın gölgesinden
Bizleri de mahrûm eyleme

Tapduk Emre kelimesi şimdi okunsa “Bulduk Yoldaşı” olur, o vakit Yunus Emre’nin, sevgili yoldaşı, Hızır’ı, huzuru, arşı ve alâsı kim imiş?

Arş’ın hakîkatini bilene, gölgesinden bir nefes ayrı durmamaya ikrâr verene selâm olsun erenlerim…